گریه شب چشمهای تو را چگونه سرودی کنم؟! نه، فیدل کاسترو چنان که ساده اندیشان می پندارند نام یک فرد نیست. فیدل ، نام یک نسل است.فیدل نامی است که در آشفته بازار پیرامون سرود و امیدی را به دل باز می تاباند. فیدل،نام نامی زنان و مردان میهن من است. ایستاده،ایستاده در سلول کمیته ی مشترک،در اوین در قصر و در زندان توحید. در سیاه بازار آن تابستان لعنتی... فیدل،نامواژه ی سرود نسلی است که قرناقرنی بعد پا به عرصه ی حیات خواهد گذاشت.بگذار آن خیل آشنا،آواز دگر کنند. فیدل را با این و آن حربه ی نخ نما امکان خارج کردن از گردونه نیست. فیدل نه نام دیروز که نام فرداست. فیدل،فرد نیست. فیدل، نماد است. نماد تاریخی بی قرار که در سپیده دمانی دیگر طلوعش را به انتظار نشسته ایم. ویوا فیدل.
No comments:
Post a Comment