بار دیگر 16 آذر : دانشگاه پادگان نیست !

بیانیه جمعی از دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب دانشگاههای ایران

جنبشهای بزرگ جهان،‌ پیروزمندی های خود را پیش از هر امر دیگر،‌ از درک نقادانه ی تجربه ای کسب می کنند که در تاریخ زنده ی مبارزه اشان،‌ هر لحظه آن را پشت سر می گذارند . 
انتظار بازگشت جنبش دانشجویی ایران به مسیر پاکوفته «اصلاحات» و تکرار پروژه ی شکست خورده ی «دنباله روی از امیدواران به مراجع قدرت»،‌ نفی مغرضانه و آگاهانه ی تک تک امکانات نویافته ی پیروزی این جنبش در حرکت به سوی خواسته های بر حق آن است . 
گسست جنبش دانشجویی از «فلسفه و جنبش سیاسی موسوم به اصلاح طلبی»،‌ جز محصول درک نقادانه امروز جنبش از همان تجربه ی منتهی به شکست   «اصلاحات» چیز دیگری نیست. این گسست، گشایش دریچه ی امیدی ست که استقلال جنبش دانشجویی از دستگاه قدرت و ایستادن آن بر پاهای آزموده ی خود را نوید می دهد . 
آگاهی جنبش از این حقیقت که او عضو پوینده و متکاملی از اندامواره (‌ارگانیسم) روبه رشد جامعه ایران بوده و از این رو در ارتباط و هم سرنوشتی ارگانیک با دیگر جنبش های مترقی این جامعه است، ‌هم اکنون دانشگاه و دانشجویان را از قالب تنگ یک صنف سیاسی معترض به در آورده و آنرا به جنبشی اجتماعی و همبسته ی ناگزیر مبارزات پیگیر کارگران،‌ زنان، جوانان و دیگر گروهها و اقشار تحت ستم جامعه تبدیل کرده است. سیاسی گری امروزی جنبش دانشجویی،‌ به همین سبب می بایست از عضویت اکتیو اجتماعی و دخالتگری پیگیرانه او در هر امر کوچک و بزرگ جامعه ایران نشأت گیرد . 
امسال ۱۶ آذر روزی ست که دانشگاه های سراسر کشور رو به جامعه ایستاده و تداوم مبارزه اشان برای دستیابی به جامعه ای آزاد و برابر برای همه گان را به یکایک مردم اعلام می کنند. تجربه ی کنونی جنبش دانشجویی،‌ در کنار تجربه ی مبارزات سرسختانه ی طبقه ی کارگر و جنبش آزادی خواهانه ی زنان ایران،‌ محصول آگاهی این جنبشها از این حقیقت است که «دست یابی به مطالبات بر حق مردم تنها به نیروی اتحاد مردمی و بریدن قاطعانه از هرگونه دخالت از بالا و یا از خارج ممکن است .» 
با در نظر گرفتن چنین حقایقی ست که امروز جنبش دانشجویی اعلام می کند که خواسته های خود را نه از طریق متوسل شدن به درگاه مراجع قدرت داخلی و خارجی،‌ بلکه با اصرار قاطعانه دانشجویان بر اتکا به نیرو و اراده ی آگاهانه ی خود مردم ایران به شرح زیر دنبال می کند : 
  
۱ -   جنبش دانشجویی به زندگی در جامعه ای امید دارد که در آن فرد فرد انسانها از آزادی های سیاسی – اجتماعی خود (‌به عنوان حق طبیعی افراد بشر) بهره مند بوده و در آن از تمامی امکانات و ثروتهای جامعه به طور برابر برخوردار باشند. تنها در چنین جامعه ای ست که امکان اعتلای استعدادهای نهان جامعه فراهم می آید. جنبش بر این باور است که دست یافتن به چنین جامعه ای جز از طریق اتحاد مستحکم آن با دیگر جنبشهای روبه جلوی جامعه به ویژه جنبش طبقه کارگر و جنبش زنان غیر ممکن است. با در نظر قرار دادن این افق متعالی ست که دیگر خواسته های دانشجویان به صورت لوازم و شروط اولیه رسیدن به چنین جامعه ای،‌ در ادامه مطرح می شود . 
  
۲ -   جنبش خواستار حذف فضای شبه نظامی دانشگاه ها – به همراه تمامی علایم و عواقب آن از قبیل احکام انضباطی سنگین و پوشش اجباری دختران دانشجو (به عنوان نمونه ای از تبعیض و تفکیک جنسی)، اخراج اساتید، طرح ستاره دار کردن دانشجویان، ثبت نام مشروط دانشجویان تحصیلات تکمیلی، تفکیک جنسی سرویس ها و بوفه های دانشکده ها – در تمام دانشگاه های کشور بوده و ضمنا ً‌ به جد خواستار محاکمه ی عاملان قتل دانشجوی سبزواری می باشد . 
  
٣ –   آزادی فعالیت تشکلها و نشریات   مستقل دانشجویی، مصون از هر گونه تیغ سانسور – را حق گذشت ناپذیر دانشجویان دانسته و در مسیر تحقق این خواسته پیگیرانه تلاش خواهد کرد . 
  
۴ – با توجه به عملکرد ضعیف وزارت علوم، خواستار برکناری فوری وزیر علوم و روسای انتصابی دانشگاه ها می باشد . 
  
۵ -   با پافشاری بر حق بدیهی آزادی بیان،‌ خواستار لغو تمامی احکام قضایی مربوط با فعالین سیاسی کشور و آزادی زندانیان سیاسی – به ویژه دکتر زرافشان وکیل پرونده ی قتلهای زنجیره ای -   می باشد . 
  
۶ -     از کوچکترین مطالبات و مبارزات طبقه ی کارگر ایران قویا ً دفاع کرده و خود را متحد استراتژیک جنبش کارگری ایران می داند و از آزادی تشکیل سندیکا و تشکلهای آزاد و مستقل کارگری و نیز حق اعتصاب کارگران   قاطعانه حمایت می کند. خواستار لغو اصلاحیه ی قانون کار بوده   و ضمنا ً پیگیرانه خواهان آزادی آقای منصور اسانلو – رئیس هیأت مدیره ی سندیکای اتوبوس رانی تهران   - و باز گرداندن ایشان و همکاران شان به محیط کار می باشد . 
  
۷–     قویا ً‌خواستار برابری مطلق زنان   و مردان در عرصه ی حقوقی، سیاسی و   اجتماعی و رفع هرگونه   تبعیض جنسی بر علیه زنان می باشد . 
  
٨ –   جنبش با هر گونه دخالت خارجی – اعم از اشکال نظامی یا الگوی فرساینده ی تحریمهای سیاسی و اقتصادی – در سرنوشت مردم ایران به جد مخالف بوده و اعلام می کند که نتایج چنین اقداماتی تنها فلاکت و سیه روزی هرچه بیشتر مردم این کشور را به همراه خواهد داشت. این سیه روزی با فراهم شدن شرایط برای سربرآوردن خطرناک ترین نیروهای تبهکار جامعه با قوت هر چه تمام تر بازتولید خواهد شد . 
  
دانشگاه امروز سنگری برای پاسداری از حقوق و آزادی های مردم ایران است. بقای این سنگر و گسترش دامنه ی فتوحات آن تنها در پرتو اتحاد جنبشهای بر آمده از بطن همین «مردم» ممکن خواهد بود. به همین سبب جنبش   دانشجویی   نیروهای مترقی بالقوه و بالفعل موجود در جامعه را به اتحاد با یکدیگر برای رسیدن به خواسته ها و مطالبات همسویه اشان فرا می خواند . 
  
در همین راستا، در تاریخ چهار شنبه، ۱۵ آذر از ساعت ۱۲ ظهر، تجمع بزرگ دانشجویان تهران در مقابل دانشکده ی فنی دانشگاه تهران برگزار می شود. همه ی دانشجویان و آزادی خواهان جامعه را به شرکت در این تجمع فرا می خوانیم .

           

فراخوان دفتر تحکیم وحدت برای تجمع اعتراض آمیز به مناسبت 16 آذر

اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشگاههای سراسر کشور( دفتر تحکیم وحدت) با صدور بیانیه ای ضم دعوت از دانشجویان، اساتید مستقل، روشنفکران، فعالین مدنی و سیاسی، احزاب و سایر نهادهای مدنی، جهت شرکت در تجمع و اعتراض آمیز در روز 15 آذر ماه در دانشگاه تهران دعوت کرد متن فراخوان این اتحادیه دانشجویی بدین شرح است:

نه اینکه خطر در کمین دانشجو بودنمان است، که کار ما از خطر گذشته و دانشجوبودنمان را در نبودنمان معنا کرده اند . 
نه اینکه سه آذر اهورای مان را از یاد برده باشیم، که می خواهیم هر یکمان آذری باشیم اهورایی در آذر سرد یکهزار و سیصد و هشتاد و پنج. 
نه اینکه به دنبال پاسداشت روزمان از سوی ایشان باشیم، که خود روزمان را با فریاد زنده بودن دانشگاهمان و شرفمان پاس خواهیم داشت. 
پس در پاسداشت شهادت سه آذر اهورایی در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ به دست عمله استبداد تاریخی، حیاط دانشگاه تهران را به نشانه حیات دانشگاه به زیر گام های خویش می گیریم. و از سرِ زنده بودن دانشگاه،فریاد زنده بودن مان بر سر آنانی خواهیم کشید که تیشه کهنه و پوسیده خویش را به ریشه های جوان اما تنومند دانشگاه فرود آورده اند. 
به نام استقلال خواهی سه آذر اهورایی، و به نام سر در انقلابی دانشگاه، و به نام دانشگاهیان شهید مدافع وطن. 
و با یاد مظلومیت عزت ابراهیم نژاد، 
و با نگاه بر معصومیت اکبر محمدی، و با نگاه بر دشنه فرود آمده در سبزوار، و با نگاه بر جولان سفیر مرگ در دانشگاه های علم و صنعت و علامه، 
و با یادآوری ستاره های نشسته بر سینه دانشجویان و خطوط قرمزتر از همیشه نظام، و با یادآوری تصفیه اساتید مستقل و زرخرید آزادی و استقلال دانشگاهیان ، 
و در آرزوی آزادی و استقلال برای دانشگاه ؛ با تجمع در برابر مسلخ گاه سه آذر اهورایی بر وقوع انقلاب فرهنگی دوم اعتراض می کنیم. 
فریاد بر می آوریم که دانشگاه زنده است و نسبت به : 
سلب حق تحصیل و تدریس 
تعرض به حریم دانشجویان 
سلب حق فعالیتهای صنفی و سیاسی تشکلهای دانشجویی 
صدور احکام سنگین کمیته های انظباطی 
اعتراض می کنیم. 
دفتر تحکیم وحدت با دعوت از دانشجویان، اساتید مستقل، روشنفکران، فعالین مدنی و سیاسی، احزاب و سایر نهادهای مدنی، جهت شرکت در تجمع و اعتراض «دانشگاه زنده است»، بار دیگر بر لزوم تشکیل «جبهه فراگیر مقاومت مدنی در دفاع از دانشگاه» تاکید می کند. 
زمان: چهارشنبه ۱۵ آذر ۱۳۸۵ ـ ساعت ۱۲ ظهر 
مکان : میدان انقلاب- دانشگاه تهران ـ مقابل سر در دانشکده فنی . 
(ورود به دانشگاه تهران را از درب ۱۶ آذر)